tot Jeruzalem

Sjalom allemaal,

Eindelijk heb ik mijn eindbestemming bereikt wel na een moeizame tocht van Telaviv tot Jeruzalem. De eerste 50 km waren redelijk vlak maar de laatste 25 km zijn bijna constant bergop. En de temperatuur was wel erg hoog, ik ben onderweg wel ongeveer drie keer dood gegaan maar toch uiteindelijkhet beoogde hostel bereikt. Maar ik had gisteren niet de puf meer om het laatste stukje naar de klaagmuur te volbrengen, dat heb ik dus vanmorgen gedaan in alle rust. De klaagmuur (de westelijke muur) is geheel afgezet en je mag er met de fiets niet door. Dus de fiets onder het oog van de bewaking gelaten en te voet door de beveiliging poorten gegaan. Op het moment dat ik recht voor de muur sta krijg je toch een overweldigend gevoel , zo van 'dat heb je toch maar weer geflikt.' Een overwinning op jezelf en een afronding van een prachtige tocht wel uiteraard met ups en downs.

Jeruzalem is op verschillende heuvels gebouwd zo ook het oude gedeelte waar de meeste bezienswaardigheden liggen. Naast de klaagmuur is er ook de straat waar volgens de overlevering Jezus met het kruis gelopen heeft om uiteindelijk gekruisigd te worden. Deze kruisweg eindigt in de heilige grafkerk die staat op de plekwaar de kruisiging heeft plaats gevonden en waar zijngraf zich zou bevinden. Ook de moslims hebben Jeruzalem als heilige stad met de Al Aqsamoskee als heiligdom. Deze moskee is gebouwd in de 7de eeuw en heeft als kenmerk een grote rotskoepel die naast de moskee staat.Dit alles is omringd met een doolhof aan straatjes waar zich alleen maar winkeltjes bevinden, veelal souvenirs. Het geheel is erg toeristisch en commercieel wat het minder aantrekkelijk maakt . Gisteren tijdens de tocht heb ik toch wel genoten van de omgeving. Op het vlakke worden, op grote schaal , de akkers beteeld met allerlei gewassen. Ik heb mais , druiven, augurken , komkommers, pompoenen en nog verschillende gewassen die ik niet kende, gezien. Ook staan er veel (olijf) bomen tussen de akkers en alles is even groen. Het irrigatie systeem is hier heel goed maar dat is algemeen bekend. Heel langzaam vanuit Tel aviv gaat het landschap over van vlak naar heuvelachtig en uiteindelijk bergachtig. Het leek op een gegeven ogenblik of ze elke weg over elke heuvel gelegd hebben die ze konden vinden. De laatste 25 km heb ik meer geduwd dan gefietst. Maar wel prachtige vergezichten en zo helder , je kon zo ver weg kijken. Hier heb ik wel van genoten al moet ik zeggen , de laatst 7 km niet meer.

finish

Zo deze trip kan ik ook weer bijschrijven. Zonder kleerscheuren van Nederland naar Israel gefietst. Het liefst had ik via Syrie gefietst maar ik ben niet levensmoe daarom heb ik de veilige weg gekozen via Cyprus. Om even terug te komen op een paar vragen het volgende: Dit alles heb ik gedaan op een Gazelle trekking fiets wel met een 48 spaaks achterwiel, omdat ik voorheen nogal last had van veel spaakbreuk.(normaal wiel is 36 sp) Mijn uitrusting bestaat uit kookspullen (potjes-pannetjes-branders enz), slaapspullen (tent - slaapmatje-slaapzak enz) en uiteraard wat kleren, wat gereedschap en reserveonderdelen. En voor de eerste keer heb ik een labtopje mee genomen om makkelijk te kunnen communiceren. Naast mijn eigen gewicht woog de rest ongeveer 45 kg, wat ik dus extra de bergen over moest zien te krijgen. Er zijn wel momenten dat je erdoor zit maar die zijn deze ronde heel weinig voor gevallen. Ik heb er heel veel plezier aan beleeft maar de tijd dat je weg bent van je familie is toch wel lang. En doordat je in veel landen komt waar bijna niemand de engelse taal machtig is, heb je ook geen of weinig contact met de locale mensen. Je wilt zo graag met de mensen praten maar dat zit er gewoon niet in. Ik heb toch wel vele mensen ontmoet waar ik een leuk contact mee gehad heb en ik heb ontzettend veel gezien. Ik hoop dat een ieder een beetje door de schrijffouten heengekeken heeften een beetje heeft genoten van mijn verslagen en mijn foto`s .Nu nog even de toerist uithangen in Israel en dan weervrij en blijterug naar huis en haard. Bedankt voor de support gegeven via de weblog, die ik overigens met veel plezier bijgehouden heb.

Eigenlijk is mijn verhaal nu ten einde maar zal nog wel foto`s (heb nog veel fotoruimte over)op de weblog blijven zetten met uiteraard een beschrijving erbij zodat de liefhebbers ons toch een beetje kunnen blijven volgen. groetjes van Hans uit het mooie en warme Jeruzalem.

tot Tel aviv

Hoi Allemaal,

Ben vanuit Cyprus overgevlogen naar Israel. Veel problemen heeft dat niet opgeleverd alleen de fiets door de douane was wel een kunststuk. Allereerst moest de fiets op de kofferscan maar dat paste niet dus werd er de baas bij geroepen, die op zijn beurt vele tefefoontjes pleegde. Na lang wachten kwam uiteindelijk een man met een hond. Mijn fiets werd grondig besnuffeld en veilig bevonden waarop we eindelijkdoor de douane konden. In israel waren helemaal geen problemen. De douanee was oprecht geinteresseerd naar de fietstocht meestal zeggen ze niet veel. Eenmaal in Israel en na het opbouwen van mijn fiets opweg naar Te aviv. doordat er maar een weg was om het vliegveld te verlaten word je automatisch naar de autosnelwag geleid. Ik had dus geen keus dan de snelweg te volgen tot de eerste afslag ongeveer 12 km verder. Geen politie gezien maar toch voel je je niet op je gemak. Eenmaal in telaviv zijn de meeste wegen voorzien van een fietspad zodat het redelijk veilig fietsen is. Telaviv is de tweede grootste stad van israel (400.000 inw.) en met de omliggende gemeentes er bij geteld ongeveer 3.2 milj. Telaviv is samen gevoegd met Jaffa (oudste havenstad uit de geschiedenis). Jaffa (in de bijbel joppe genoemd) wordt al als havenstad genoemd voor aanvoer van hout voor de tempel van Salomo gebouwd ongeveer 1000 jaar voor chr. Jaffa is ook een bezienswaardigheid met vele oude gebouwen en kleine straatjes waar het één grote tweedehandsmarkt is. Telavivis ontstaan als emigratiedorp van russische joden aan het eind van de 19de eeuw. Het mooiste is het strand met de prachtige boulevard waar vele eet en drink gelegenheden zijn. Stukken zandstrand wordt afgewisseld door rotsen welke afgezet zijn voor zwemmen. Wat nog meer opvalt is de beveiliging. Bijna elke bar of restaurant heeft zijn eigen beveiliging waar je op de rekening ook een extra bijdrage voor moet betalen. Dus beveiliging is hier big business. Al vele malen is mijn heuptasje gecontroleerd op gevaarlijke wapens alsof je een gevaarlijke crimineel bent . Ik ben ook even naar het Rabin Memorial geweest. Daar waar hij in 1995 vermoord werd staat een gedenkteken met een uitleg van wat er precies gebeurt is. Dit is wel indrukwekkend en heeft ook weer een flinke draai gegeven aan de geschiedenis van Israel. zondag ga ik naar Jeruzalem, het einde van mijn fietstocht. Dus tot dan , groetjes uit het warme Telaviv van Hans

cyprus

hoi allemaal,

Laatste keer vanuit Cyprus. Het valt niet mee om je hier bezig te houden, alles is er op gericht om iedereen in een leuke zonvakantie te voorzien met zonnebaden , eten en drinken. Die twee laatste zie ik wel zitten maar het eerste is aan mij niet besteed. Dus veel wandelen en fietsen in de omgeving en op tijd mijn pilsje. Op maandag was het hier een nationale feestdag dus alle winkels zijn gesloten en het is overal hartstikke druk, schijnbaar heeft iedereen vrij. Ik ben langs het strand af naar het noorden gefietst maar het is daar een en al hotel en cafe/restaurant of iets wat met toerisme te maken heeft.Als je dus iets van Cyprus wilt zien moet je het binnenland in fietsenmaar dan zit je ook gelijk in de bergen. Larnaca is een heel oude stad , gaat al 13 eeuwen voor christus terug in de tijd. Er zijn nog grote afgravingen van de oude stad (Kition) uit de tijd van de Persen , egyptenaren en later van de grieken en uiteindelijk van de romeinen. Naast deze afgravingen is er het nationaal museum wat vele stukken heeft uit die tijd van kleine sieraden tot grote kruiken en van kleine afbeelding tot grote standbeelden. Ook staat er een grote kerk uit de 9^de eeuw (De cathedraal van Lazerus) die volgens de overlevering gebouwd is ter nagedachtenis aan de apostel Lazerus die hier bisschop is geweest na gevlucht te zijn voor christen vervolging door de romeinen. Larnaca is in de huidige tijd de 3^de stad van Cyprus met ongeveer 90.000 inw en heeft een klein haventje wat eigenlijk meer voor toerisme leeft dan voor aanvoer van goederen. Het had een olieraffinaderij maar die is verkocht voor opnamens van de film waterworld en is zinsdien alleen in gebruik voor olie opslag.Tot en met woensdag is hier in Larnaca het festival aan de gang. Festival is een groot woord , het is meer een kermis met heel veel gok faciliteiten en met twee podiums. Op de podiums worden allerlei locale zang en dans groepen losgelaten die hun bijdrage leveren. Tot op heden heb ik nog maar 1 leuke dansgroep gezien diediverse leuke griekse dansen lieten zien. Voor de rest zijn het veel jeugdige dans of muziekgroepen of individueel. Gisteren stonden een reeks van oude mannen op een blokfluit griekse muziek ten gehore te brengen. Nou even is dat wel leuk maar niet heel lang. Maar ja bij gebrek aan beter ben ik misschien wel één van de trouwste bezoekers van het festival, op je kamer zitten is ook niet alles. Donderdag morgen ga ik naar Israel om mijn tocht af te maken. Groetjes uit het warme Cyprus.

tot larnaca

hoi allemaal,

Het fietsen was heerlijk alleen wel warm maar dat hoort erbij en langzaam went het ook. Het landschap is heuvelachtig maar de wegen slingeren mooi tussen de bergen door zodat je relatief weinig hoeft te klimmen. Ik had een route uitgestippeld maar halverwege mocht ik er niet meer door. Alles was afgezet voor het onschadelijk maken van een paar bommen. (uitgerekend vandaag), Dus moest ik ten opzichte van de route een heel stuk omrijden. Maar in cyprus omrijden is geen straf, het is overal even mooi. Veel struiken langs de weg stonden in bloei en op veel plaatsen waren ze het koren aan het oogsten. Uiteindelijk kwam ik in Larnaca aan en het was me toch een partij druk, bleek er een muziekfestival te zijn dat vanavond begint en duurt tot zondagavond. Dat hield ook in dat bijna alle hotels vol zaten, uiteindelijk ben ik naar het toeristenbureau gegaan en die hebben mij dan toch aan een kamer geholpen. Daarna ben ik gelijk naar het vliegveld gegaan om een ticket te regelen naar telaviv, Israel. As. Donderdag gaat mijn vlucht dus moet ik tot die tijd hier blijven en me hier zien te vermaken in mijn eentje. Het voordeel is dat het oog ook weer wat heeft.De vrouwen zijn hier zonder lange rokken en gsluierde gezichtenen hebben meestal niet meer aan dankleine strakke broekjes en topjes. Dus te kijken valt er volop. Daarnaast zijn er nog dingen die ik wil bezichtigen en vandaag en morgen kan ik natuurlijk genieten van het festival. Eigenlijk zit er de trip grotendeel op. Alleen nog open neervan telaviv naar Jeruzalem , ongeveer 100 km enkel, fietsen , gewoon het karwei afmaken. Maar daar zal ik nog over berichten. Groetjesuit het warme Cyprus van Hans

tot Nicosia (Cyprus)

Hoi allemaal,

Om precies 12 uur vertrok de Ferry naar Girne (cyprus) Maar wat ben ik ziek geweest. Het waaide stevig dus de golven waren ook stevig alleen ik niet meer. Ik denk dat ik net zo wit gezien heb als een pas gewassen laken en mijn shirt was kletsnat terwijl ik onder een airco zat. Ik dacht dat ik goed tegen zeeziekte kon maar dus niet. De bediening van het schip kwam regelmatig vragen of het nog ging , ik gaf bijna licht af zo wit keek ik. En lang nadat ik de Ferry verlaten had bleven mijn knieen nog knikken.(eten had ik savonds pas zin in.) Om 15 uur liep de Ferry binnen in Girne (kyrenia, een stadje aan de noordkust van Cyprus in het Turkse gedeelte. Heel toeristisch allemaal , je hebt hetzelfde als aan de griekse ( Larnaca - Limassol en Paphos) kant alleen hier is het veel goedkoper. Girne ligt net voor een grote bergketen en heeft uiteraard een heel oude historie. Je kunt hier ongeveer alle Egyptisch, griekse en romeinse overheersers op los laten want ze zijn er allemaal geweest en hebben allen hun sporen achter gelaten. Op zich wel een gezellig stadje maar niet zo groot dus je hebt het vlug gezien allemaal. Na een goed nachtrust vertrokken naar Nicosia (Lefkosia). Vanuit Girne moet je een flinke bergrug over maar als je eenmaal boven bent daalt het bijna tot Nicosia. Vorig jaar zijn ons Willemien en Ik hier nog geweest als toeristen dus ik heb hier enige bekendheid. Nicosia is de hoofdstadvan Cyprus met ongeveer 310000 inw. Het is een verdeelde stad, half turks en half grieks. Vanaf 1974 is het noordelijk deel geheel turks gebied door een invasie van turkije. Vanaf 1983 heeft turkscyprus zich zelfstandig verklaart maar er is geen land (buiten turkije) dat turkscyprus erkend. De grens in Nicosia wordt met een dagvisum opengesteld voor toeristenom van zuid naar noord te gaan. Hier wordt ook druk gebruik van gemaakt. Nicosia heeft een oud centrum wat in zuid (grieks)dooreen oude stadsmuurwordt afgeschermden de turkscypriotische grens loopt ongeveer door het midden van de stad. Verder heeft Nicosia weinig te bieden , een druk en gezellig centrum met vele restaurants, winkeltjes, hotels en cafe`s. Ik zit nu in Grieks cyprus wat onder de eurozone valt. Het is hier ook een stuk duurder dan aan de noord kant. Dus ik heb turkije achter me gelaten. Turkije is mij heel veel mee gevallen en Ik heb daar ook een mooie tijd gehad, maar dat ik van het thee drinken af ben vind ik niet erg. Maar hierover heb ik al vaker verteld dus nu gaan we weer verder. Groetjes uit het warme Nicosia, Hans

tot silifke (middellandse zee)

hoi allemaal,

Het weer was wat minder , wel warm met veel bewolking waar van tijd tot tijd wat regen uitviel. Maar wat waren ze weer mooi. Eerst demeer zachte gesteente met veel geel en rood enwat meer leek op leem en later ging dat over naar rotsgesteente. De route ging grotendeels langs een rivier (de Silifke Nehri) maar dan wel in hoogte verschillend. Soms fietste ik op dezelfde hoogte en soms zat ik er een paar honderd meter boven. Hard werken dat wel maar opnieuw schitterende panorama`s. En door kleine schitterende dorpjes half tegem bergen op gebouwd enmet altijd een theehuis zodat ik regelmatig kon stoppen om iets te nuttigen. In de dalen werd op grote schaal groenten en fruit geteeld. Ik kwam ook langs een veiling waar vele boeren hun groenten en fruit naar toe brachten. Daar werd het gesorteerd , in kisten gedaan en gelijk op een vrachtwagen geladen. Het was er een drukte van je jewelste. Heel veel van die kleine keutelboertjes die hun waren brachten en het sorteren werd door vrouwen gedaan. De mensen zijn zeer vriendelijk en als je een foto wilt maken dan gaan ze er goed voor staan zodat ze in een album komen in Hollanda. Het was jammer dat het zwaar bewolkt was vanwege het uitzicht want af en toe kon je de hele vallei net niet overzien . De bergen varieerde wel van zacht heuvelgebied tot hoge bergen met prachtige rotspartijen en daar tussen kronkelde de rivier. Inmiddels ben ik aan de Middellandse zee net voorbij Silifke in Tasucu. Tasucu ligt rechtstreeks aan de Middellandse zee en vandaaruit gaat een pont naar Cyprus. Deze kan dinsdag nacht of anders woensdag middag. Ik neem die van woensdagmiddag om niet in de nacht te hoeven reizen. Ik weet het scheelt een nacht maar je bent wel 2 dagen overstuur vanwege te weinig nacht rust. Dus blijf ik hier nog wat rond hangen tot woensdag. Ik vermaak me wel met wat fietsen , lezen en een biertje pakken enz..-------- Inmiddels is het dinsdag en heb ik de dag doorgebracht met fietsen, lezen en biertjes drinken. Ik had smiddag een duitser ontmoet waar ik de rest van de middag mee doorgebracht heb . Het is prachtig weer geweest vandaag en dan aan de middelandse zee wat wil je nog meer. Als je landinwaards kijkt zie je de bergen waar ik gisteren uitgekomen ben en dan ben ik toch wel trots dat ik daar zonder kleerscheuren doorheen gekomen ben. Morgen ga ik met de Ferry naar Girne in turkisch cyprus maar dat horen jullie nog wel. Groetjes Hans

tot Mut

Hoi allemaal,

Vanuit Konya naar karaman. De zon scheen en de wind in de rug dus het ging heel voorspoedig. Onder weg veel tuinbouw gezien , het gewas is mij onbekend en het was ook nog heel klein. Moderne regeninstallatie`s stonden volop te sproeien en tussen door werd links en rechts onkruid gewied meestal met grote groepen mensen. Want mensen hebben ze hier genoeg. Ik heb de indruk dat vele een beetje passief zijn door af te wachten en uit te stellen. Bij de vele winkeltjes en restaurants die geen klandizie hebben zit de eigenaar vaak voor zijn winkel helemaal niks te doen. Dag in dag uit, en als er dan een klant komt dan is het net of ze willen zeggen ,moet dat nou. Benzinepompen zijn er veel te veel, concurrentie is enorm( dan zijn er al verschillende die gesloten zijn). Deze worden vaak bemand door verschillende mensen die allemaal buiten voor hun werk zitten, omdat hier heel sporadisch iemand komt tanken. De benzine is ook wel erg duur vergeleken met de verdiensten. De benzine is net zo duur als in Nederland (omgerekend 1.90 euro) en LPG is zelfs duurder (1 euro). Er zijn dan ook veel turken die geen auto hebben, daarom is hier het openbaar vervoer zo uitgebreid. Een kwestie van een hand opsteken en er stopt een busje. Karaman is een stad van 140.000 inw met een burcht en nog een stuk oude stadswallen. De stad is in de geschiedenis bijzonder in trek geweest door de diverse grootmachten. In 400 voor chr. Was al sprake van een grote stad die toen wel een andere naam had.(Laranda) Als ik de platen bij de burcht moet geloven dan is dit zelfs een stad geweest van piraten. In Karaman zit een uitzentbureau voor turken naar het buitenland, wat inhoud dat er diverse mensen ook nederlands praten omdat ze in nederland gewerkt hebben of nog doen. Zo heb ik ook verschillende mensen gesproken en meteen fungeren die gelijk als tolk naar de andere mensen. Vanuit Karaman moet ik naar het zuiden door het Taurus gebergte. Een langgerekt gebergte dat bijna door heel zuid Turkije loopt. Er zijn diverse bergtoppen bij die ver boven de sneeuwgrens uitstrekken. Dus wat ik tot op heden gezien heb is nog maar het begin. En jawel hoor, vanuit Karaman ging het gelijk omhoog , diverse keren zo steil dat ik het zaakje moest duwen. Maar wat werd ik beloond, ik heb maar zelden zo`n mooie panorama`s gezien. Zodra ik boven was en die mooie uitzichten heb , dan is het net of je op het dak van de wereld staat. Het is zo mooi en zo bevrijdend, ik weet niet goed hoe ik dat moet omschrijven. Op dat moment valt alles weg, je vermoeidheid, je gedachten,jeproblemen. ik kanzo intens genieten van die uitzichtendaar zijn gewoon geen woorden voor. Hier voel ik mij een gelukkig en een bevoorrecht man. Vanaf de top begon een afdaling van 30 km maar ik heb daar heel lang over gedaan. Na dat ik een aantal foto`s genomen had wilde ik naar beneden maar na elke bocht bleek het uitzicht nog mooier , dus weerstoppen en foto`s nemenen zo verschillende keren. Resultaat is dat ik wel een 50 foto`s gemaakt heb, en allemaal even mooi. Maar je kan dat toch niet helemaal vastleggen om de zelfde indruk door te geven naar thuis. Aan het einde van de afdaling kwam ik in het stadje Mut. Stelt niet veel voor (heeft wel een burcht) maar ligt in een prachtige vallei omgeven door grote rotsachtige bergen. Ik heb een zware dag gehad maar wel één van de mooiste, daarom leg ik vanavond mijn hoofd vroeg maar heel voldaan te rusten. Groetjes Hans uit het prachtige Turkije

tot Konya

Hoi beste allemaal,

Vanuit aksehir werd het steeds heuvelachtiger wat mij ontzettend veel kracht kost. Ik heb daarom een hotel opgezocht wat eigenlijk niet in de planning stond. Dit dorp Kadinhaniis echt een dorp omgeven door bergen en waar nog niemand op de harde weg is geweest. Ook van te voren ben ik door een paar dorpjes gereden (Argithani en Ilgin) waar ik me voelde als een wielrenner die nog een ererondje fietst na een glorieuze overwinning. Stoppen betekent gelijk 4 bakken thee en met hand en voeten uitleggen waar je vandaan komt, waar je naar toe gaat en wat er allemaal op en aan je fiets hangt. Het zijn allemaal mannen, vele geven je een hand en heten je welkom in hun land. Gelukkig gaan ze nog niet kussen want dat is hier onder mannen ook de gewoonte. Vrouwen houden zich op een afstand en zullen ook niet proberen om je aan te spreken. Hier op het platte land zie je wel meer lange rokken ,lange jassen en hoofddoeken, maar geen of heel sporadisch een burka. Gelukkig want er zitten prachtige vrouwen tussen die gerust gezien mogen worden. In kadinhani heb ik ook verschillende bakken thee op, je komt er gewoon niet onderuit. Het dorp heeft vele kleine winkeltjes en zodra je ook maar aanstalten maakt om binnen te komen dan worden alle werkzaamheden gestaakt en krijg je een koninklijke behandeling (incl. thee). Een dorp waar weinig industrie is en waar de meeste aangewezen zijn op elkaar. Toch staat ook hier een soort van burcht uit de 12de eeuw die als bescherming, voor de nacht, diende voor reizigers. Ik denk niet dat het hotel sinds die tijd nog aangepast is, maarja het was schoon en ik had onderdak. Wel lag ik vlak bij een moskee, sjonge wat een herrie zeker smorgens vroeg, als alles nog rust, dan beginnen om 5 uur de luidsprekers te galmen. En om dat je dat niet gewend bent zit je recht op in bed met de haren overeind. Toch heeft zo`n dorp ook wel wat, ondanks de aandacht die je krijgt blijven de mensen vriendelijk en netjes. Vandaag ben ik doorgefietst naar Konya, een stad van 1.1 milj. mensen. Je kunt wel begrijpen dat dit weer een drukte geeft van je jewelste. In Konya staat een beroemd muzeum (mevlana)over een bepaalde dans religie. Deze dansende monniken (dansende derwisjen)draaiden, gekleed in de karakteristieke gewaden en taps toelopende fez (hoed), steeds sneller in het rond, (in de zelfde richting)waardoor zij in extase raakten. Tegenwoordig wordt dit door dansscholen in optredens verzorgt in de diverse theaters of gewoon op straat. Toevallig kreeg ik een optreden te zien van een soort muziekgroep die originele muziek ten gehoren bracht uit deze regio. Er spreekt ook hier bijna niemand engels maar bij dat optreden stond ik net naast iemand die dus wel engels sprak. Hij vertelde me precies wat alles moest voorstellen en wat het uitbeelden. Verder heeft Konya een grote Universiteit waardoor erook veel jongere in het gezellige centrum aanwezig waren. Ook staan er vele mooie moskee`s maar (alle respect voor de moslims) ik heb niet zo veel bindingmet de moskee`s. Ik ben ook naar het centrum gegaan om een biertje te scoren maar helaas is dat niet gelukt. Er wordt hier maar op zeer weinig plekken een biertje geschonken. Waar dat weet ik dus niet , als je het vraagt sturen ze je van links naar recht , maar geen biertje. Ik heb het toen maar opgegeven en heb net als alle andere gewoon thee genomen. (het is vandaag wel gebedsdag misschien heeft dat er iets mee te maken.) Ik zit nog vol in de bergen en ga nu langzaam richting middellandse zee. De weg slingert een beetje langs de bergen af en gaat dus behoorlijk op en neer. Het is zwaar om te fietsen maar het blijft schitterend om de omgeving te bekijken met de bijbehorende dorpjes. Het gebeurt dat er van alle kanten geluid komt als de minarettes op roepen tot gebed , ook al ben je midden in de bergen dan nog komt er wel ergens geluid vandaan en blijkt er weer een klein dorpje te liggen wat je niet gezien had. Dus mensen maar weer tot de volgende keer . Groetjes van Hans uit Konya.