Hoi allemaal,

Gelijk al uit Bursa de bergen in. Wat zijn ze mooi , links en rechts van mij lag zelfs nog sneeuw op de toppen. Jammer dat het zo zwaar bewolkt was , erg ver weg kijken kon je niet. Ik zit nu midden in de bergen en overal zie je stroompjes met kleine watervalletjes, veel vogels en prachtige panorama`s,gewoon schitterend om te zien. Er zaten flinke klimmen tussen , lang en meer dan 10 % dus moet ik bij regelmaat van de fiets om te duwen. Maar ook hier geldt , 'what goes up has to come down'. Er was niet zo veel verkeer als gisteren maar dat kan ook aan de zondag gelegen hebben. Smiddags in een restaurantje stopte ik om wat te eten , wordt ik door 5 obers geholpen. Deze lieten de rest van de mensen even alleen, want ik was in hun ogen veel interessanter. Ook de thee werd weer ingezet en daarbij kreeg ik een paar zoete happen van een honing raat. 'doping' werd mij uitgelegd. Er wordt onderweg veel getoeterd en gezwaaid. Enkele vrachtwagen chauffeurs scheppen er genoegen in om te toeteren als ze vlak bij zijn waarbij ik vaak zo schrik dat ik een stuk uit het zadel spring. Gisteren heb ik in Bozuyuk geslapen. Als je het plaatsje inrijd dan staat bij de plaatsnaam altijd de hoeveelheid inwoners. Hier dacht ik een kleiner plaatsje aan te treffen heeft het 65.000 inw. Ook Kutahya is een grote stad met 220.000 inw. Hier hebben ze een bijzondere industrie die al uit de oudheid stamt, nl porselein. Het stikt van de fabriekjes, opslagplaatsen en winkeltjes. Heel veel van de gebouwen hebben dan ook wel een plek aan of bij het huis waar porselein verwerkt is. Kutahya is een heel oude stad van ver voor onze jaartelling. Links en rechts staan nog wat oude gebouwen en een paarzeer oude moskee`s. Het centrum is een gezellige autovrije wandelzone met vele theehuisjes, enkele bars , vele eetgelegenheden en de rest is winkel. En druk, of dat er niemand hoeft te werken. Vooral de theehuizen zitten vaak vol (met alleen mannen). Als je dan langs komt dan gaan alle koppen met je mee. (ik vind dat wel leuk om te zien) . Aanspraak heb ik nauwelijks,is wel jammer want het maakt je toch wel eenzaam. De route gaat over een 4 baanse weg met vluchtstroken en gescheiden door vangrail, dus bij ons een autoweg. IK mag hier overal vrij rondfietsen, ben wel de enige want veel turken op een fiets zie je niet laat staan in de bergen. In de dalen wordt het land wel beteeld , ik dacht met zonnebloemen en veel bieten (gewas is nog klein) daarnaast staan er ook diverse fruitbomen. De hoogte van deze stad ligt op bijna 1000 mtr boven zeeniveau als mijn hoogtemeter goed is. Het weer is de laatste dagen slechter geweest , wat regen en een stuk kouder. Komt mij eigenlijk wel goed uit, kan mijn lichaam herstellen van de zonverbrandingen. Maar de voorspellingen zijn, warmte. dus ik verblijf in een stad omgeven door bergen, kan geen woord wisselen met iemand en toch geniet ik van de natuur, de omgeving, de bezigheden van mens en dier en natuurlijk van de mensen zelf. Het doet mij deugt dat de verhalen over mijn fietsreisgoed gelezen worden. Ikhad eerlijk gezegd niet verwacht dat nog steeds menseninloggen opdeze weblog.En dan die reactie`sdie geven mij het gevoel alsof ik dit niet alleen voor mijzelf doe, dus mensenbedankt tot zover.Groetjes van Hans uit Turkije