Hoi allemaal nu vanuit oryahovo in Bulgarije

VanuitOrsova ging de route verder via een stuk grotere weg dat betekend ook meer vrachtverkeer , en ja ook op zaterdag. Op zich is het niet zo hinderlijk maar we moesten ook door tunnels heen en dan vind ik vrachtverkeer wel gevaarlijk. Maar dat moest even om een stuk verder de grens over te steken naar Servia. (ik dacht eigenlijk dat het Bulgarije was maar die grens ligt nog een stuk verder.) De grens oversteken is een waar feest voor mij. Elke keer staat er een lange rij auto`s waar ik netjes achteraan sluit. Maar de douanee die het verkeer staat te regelen stuurt mij naar voren en daar word ik ook gelijk geholpen. Dit is me nu al de derde keer overkomen. (Ook de grens naar Bulgarije) Dat ik in servie terecht kwam, kwam mij eigenlijk wel goed uit. Ik had nog wat servie`s geld en dat kon ik nu mooi opmaken aan drinken en eten. (Als het Bulgarije was geweest had ik eerst geld moeten pinnen) Ik heb dus lunch genoten in Negotin, een middelgroot stadje met voldoende gelegenheid om iets te nuttigen. Als je vraagt om een simpel fastfood snack dan sturen ze je van hot naar ar. Uiteindelijk aan een agent gevraagd die mij persoonlijk begeleidde naar de tent. Over het algemeen zijn ze wel vriendelijk en behulpzaam maar hier waren ze even de weg kwijt. Een km of 10 na Negotin stond ik aan de grens van Bulgarije en mocht , zoals hier boven beschreven, gelijk door. Veel heb ik nog niet van Bulgarije gezien omdat Vidin het eerste plaatsje is waar ik in kom en waar ik ook ga overnachten. Plaatsje is eigenlijk te min want het is een flinke stad met een kleine 50.000 inwoners en ja opnieuw een kasteel. Een centrum wat in grote stukken met marmer is betegeld, kijkt wel chique. Langs de Donau is in het centrum een hele brede boulevard aangebracht met diverse eet en drinktentjes. Er wordt nu op zaterdagavond flink gebruik van gemaakt.. Ook het landschapging langzaam over van bergachtig naar heuvelachtig. Maar het blijft op en neer gaan en kost toch wel veel kracht. Wat zal ik een sterke benen krijgen van al dat geklim. Vandaag dus drie landen gehad en alle drie met een eigen munt. Is wel een grote wisseltruck elke keer. vandaag (zondag) was er niet zoheel te eten in Bulgarije. Ontbijt van het hotel stopte ik zowat in een holle kies. Dus heb ik voor de middag mijzelf in leven gehouden met koek en mars. Na de middag kon ik wel wat lunchen gelukkig zodat ik toch de rit in volle sterkte af kon maken. Mijn route gaat over eenbehoorlijk golvend parkoer en er zijn momenten dat ik gewoon van de fiets af moet om het hele gaval om hoog te duwen omdat het te steil is. Tot 8 % lukt me wel als het niet te lang is maar daarboven moet ik helaas van de fiets af , zoveel kracht heb ik nog niet. Wel is het schitterend zo langs de donau, waar je af en toe ver boven bent zodat je over het schitterende landschap kunt kijken. Dan zie je de donau ver vooruit slingeren als een slang door de wei. Over slangen gesproken, ik moet wel opletten met het uitzetten van mijn geur , ik heb al eenmaal bijna op een slang getrapt, en dat was wel schrikken. Ik weet absoluut niet of deze gevaarlijk zijn dus voortaan opletten met sanitaire stops.Op de weg zie je ze bij regelmaat zo plat als een slangenleren etuitje naast de hagedisjes en de slakken. Smorgens is het bij open water een lawaai van je jewelste met alle die schreeuwende kikkers waarbij de ooievaars(het stikt er hiervan) de tijd van hun leven hebben. Uit eten valt hier niet mee, als je het niet aan kunt wijzen dan heb je wel een probleem . Engels wordt hier bijna niet gesproken. Gisteren geprobeerd wat te eten maar heb lang moeten zoeken naar iemand die wat engels sprak zodat hij voor mij kon bestellen. Uiteindelijk heeft een vrouwtje voor mij besteld en ook afgehaald omdat bij het omroepen ik niet wist dat het voor mij was. maar uiteindelijk heb ik toch gegeten. Ik kom door prachtige dorpjes (stadjes, de grote kun je niet goed inschatten) met de meeste een groot open centrum en allemaal hoe klein ook hebben een flat , dus met andere woorden, het doet wel oostblokachtig aan. Maar de meeste dorpjes hebben wat voorzieningen waar je fris en fruitkunt kopen. Ik ben nu in oryahovo, een klein plaatsje aan de donau waar ik morgen met het pont weer terug ga naar roemenie. Het plaatselijke hotel was gesloten maar met de vraag of er nog andere hotels waren heeft een (heel) mooi vrouwtje(sprak geen woord engels)mij op sleeptouw genomen, mij de gehele stad doorgsleept en uiteindelijk in een klein pensionnetje achter gelaten. Er is hier echt niemand die ook maar een woord engels of duits spreekt su je kunt met niemand converseren, en dat is jammer omdat je eigenlijk meer in contact wilt komen met de plaatselijke bevolking. al drie dagen op rij heeft het snachts geonweerd en is het dus elke morgen lekker fris maar smiddags wordt het ontzettend warm zo tegen de 30 graden. Er hangen aan mijn lichaam al verschillend losse vellen die er af geplukt kunnen worden maar daar heb ik nog niemand voor.

Dank voor de mailtjes en berichtjes op deze weblog , ik hoor graag van jullie en ze doen me goed . Heb ik toch iemand die met mij meefietst. Groetjes Hans uit het warme Bulgarije.