De fiets is gepakt en de beschermengelen en mascottes zijn aan de diverse fietsonderdelen gehangen zodat mij een veilige terugkeer is gegarandeerd. Een flinke voorbereiding , waarbij verschillende dagtochten gefietst zijn, moet ook blessures voorkomen. Om voldoende vrije dagen te hebben van mijn werk ging toch wel twee jaren aan vooraf. Alle uren die ik overgewerkt heb zijn omgezet naar compensatie uren om deze tijd toch te kunnen overbruggen. Thuis zijn alle karweitjes afgewerkt of dusdanig geregeld dat hiervoor makkelijk iemand anders voor te vinden was. Veel regelen voor onderweg was niet nodig gezien er geen visum oid aangevraagd hoefde te worden.

Ik heb zo goed mogelijk een route op de gps uitgezet om niet voor grote verrassingen te komen staan. Natuurlijk is dit een richtlijn maar wel handig in de grote steden en afgelegen gebieden. Allereerst pik ik in Dussldorf de Limesroute(eenroute die de romeinen van de Zwarte zee naarNederland brachten)op. Eenmaal bij de donau aangekomen loopt de Limes route samen op met de Donau route. Dit zijn europese lange afstandsfietsroutes die al op GPS uitgezet zijn. Aangekomen bij de Zwarte zee ga ik naar het zuiden en via Istanboel dwars door Turkije naar de Middelandse Zee. Vanuit hier probeer ik een boot te regelen naar Cyprus en vanuit Cyprus door naar Israel. Dus Syrië wordt vermeden omdat ik geen problemen ga opzoeken en het fietsen moet wel leuk blijven. Alles bij elkaar moet er ongeveer een 5000km gefietst worden.

Als ik nu naar buiten kijk en zie al die regen vallen dan bekruipt mij toch een gevoel van 'hopenlijk niet blijvend slecht', maar gelukkig kunnen we het weer niet regelen.

Zo nog een nachtje slapen dan kan ik beginnen, wel met een gemengd gevoel om mijn naaste zo lang niet meer te zien maar toch ook om de een droom te verwezenlijken.

groetjes, Hans